به بهانه معلم خاشی

به بهانه معلم خاشی

روزانه ما شاهد هستیم که درحکومت بحران زده آخوندی معلمان ما تحت فشار قرار می گیرند ،ازکمبود امکانات ،ازحل نبودن تضادهای یومیه شان ،از کلاس ودرس و...گرفته ،همه وهمه دست به هم می دهند تا معلمان نتواند به آنچه می خواهند برای یادآموزی ویاد گرفتن دیگران ودانش آموزان با خیال وآسوده به امر آموزش دانش آموزان بپردازند

ازیادمان نرفته است که  «معلم خاشی جان خودش را ازدست داد تا دانش‌آموزانش نجات پیدا کنند» . تنها سه روز از بازگشایی سال جدید در مدارس نگذشته بود که سه دانش‌آموز مدرسه روتک خاش غافل از اینکه تا چند ثانیه دیگر چه سرنوشتی در انتظارشان است مشغول بازی کودکانه‌شان در کنار دیوار سست مدرسه بودند، ناگهان حال و هوای منطقه خاش طوفانی شد. در همان لحظات حمیدرضا گنگوزهی و عبدالرئوف شهنوازی دو معلم مدرسه روتک خاش متوجه شدند که دیوار فرسوده همجوار مدرسه ممکن است جان بچه‌ها را به خطر اندازد. فریادهای آنها برای دور شدن دانش‌آموزان از کنار دیوارهم فایده نداشت برای همین نزدیک شدند و سه دانش‌آموز را از نزدیکی دیوار دور کردند اما دیوار فرو ریخت و خودشان زیر آوار ماندند. عبدالرئوف شهنوازی پایش زخمی شد و حمید رضا گنگوزهی جانش را از دست داد. خبری تلخ که واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت. برخی نوشتند که چرا مدارس کشور هنوز استانداردهای لازم را برای امنیت دانش‌آموزان ندارند و برخی بحث حق و حقوق معلمان را پیش کشیدند که با وجود این همه کمبودها همچنان فداکارانه پای دانش‌آموزانشان می‌ایستند

بعداز آن مسئولین آموزش روحانی وارد شدند وقول های به خانم این معلم دادند ولی عملا فراموش کردند ،

این قول و قراری بود که وزیر آموزش و پرورش با بازماندگان معلم خاشی گذاشت. معلمی که فارغ‌التحصیل رشته آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد شهرستان خاش بود و از حدود یک سال پیش به صورت خرید خدمت 8 ماه بدون حقوق برای آموزش و پرورش کار کرد. حالا اما پس از گذشت از مرگ این معلم فداکار، برادر او برای انجام مقدمات استخدام همسر معلم فداکار به تهران آمده است اما گویا مسئولین رژیم  فراموش کرده اند که چه قول هایی به خانواده این معلم داده اند،این نمونه از یک خروار فاکت های است که رژیم نسبت به معلمین روامی دارند

دغدغه معیشت سخنی است که بارها و بارها گفته شده اما همچنان به قوت خود باقی است

 محدود کردن مطالبات معلمان در چهارچوب مطالبات حقوقی، ظلمی بر خواسته های معلمان است. معلمان خواسته های دیگری نیز دارند. یکی از آنها تراکم بالای کلاس است که تنها بخش عظیمی از انرژی معلمان صرف کنترل کلاس می شود.

معلمان ترس ازدست دادن جان خود دارند

براساس آماری که آموزش و پرورش رژیم اعلام کرده است، یک سوم مدارس کشور فرسوده اند و طبق آخرین آماری که از تعداد مدارس در کشور ارائه شده است، 112 هزار مدرسه در کشور وجود دارد که با یک حساب سرانگشتی می توان گفت که یک سوم این مدارس رقمی در حدود 44 هزار مدرسه خواهد بود. 44 هزار مدرسه ای عملااعتبارحفظ نه جان معلمان ونه جان دانش آموزان می رود.

مرگ چندین معلم درچند سال گذشته

درچند سال گذشته صدها معلم بر اثر تصادفات جاده ای، ضربه چاقو، آوار، سرمازدگی و ... جان خود را از دست داده اند. این آماری است  که خود کار گزاران رژیم دادند که بدست آوردن این آمار کار سختی نیست. فقط کافی است دو واژه معلم و مرگ را در گوگل جست و جو کنید. این کارگزار رژیم ادامه می دهد : بخشی زیادی از معلمان برای رفتن به مدرسه مسافت طولانی را طی می کنند و همین باعث می شود که جان آنها در همین مسافت طولانی به خطر افتد. معلم فداکار خاشی نمونه ای از همین دست معلمان است. او 5 روز در هفته را در روستای محل کار خود می گذرانده و برای برگشت به خانه مسافتی را بالغ بر 280 کیلومتر پشت سر می گذاشته است. یکی از دلایل آمار بالای تصادفات جاده ای معلمان همین مسافت بسیار محل کار تا خانه آنهاست.

او با بیان اینکه حجم کار معلمان بالاست می گوید: بخشی از معلمان بر اثر فشار عصبی دچار سکته های قلبی می شوند. بنابراین ساختمان فرسوده از یک طرف و سایر اتفاقات از سوی دیگر جان معلمان را به خطر می اندازد.

نتیجه

براثر عدم رسیدگی به کا رآموزش وپرورش از جانب رژیم و خر ج ندادن پول برا ی این امر ودرعوض پول های ملت محروم صرف هزینه کارهای تروریستی رژیم وکمک به مز دورانش در سوریه وعراق ولبنان و..می کند همه حاکی ازاین است که این رژیم نمی تواند تضادها ومشکلات معلمان عزیزمان را حل بکند تنها راه چاره وعلاج دراین است که این رژیم باید سرنگون شود تا معلمان عزیز به حق وحقوق خود رسیده برساند وگرنه تاموقعی که این رژیم هیچ دردی نه تنها از معلمین بلکه ازخود دانش آموزان نمی تواند حل بکند