شوکه کننده‌ترین خبر حقوق
بشری که در دنیا و به ویژه پس از قیام مردم ایران در دی ماه شنیده شده است
و تمام خبرگزاری‌ها آن را بازتاب داده‌اند؛ اعلام سخنرانی #علیرضا آوایی قصاب زندان‌های استان خوزستان در تابستان۶۷ در جریان قتل عام ۳۰هزار زندانی سیاسی# به فتوای خمینی خون آشام و وزیر دادگستری کابینه آخوند شیاد حسن روحانی در شورای حقوق بشر سازمان ملل است!!!!!!
این حرکت جنایتکارانه من
را به یاد فرانتس گورتنر وزیر دادگستری هیتلر انداخت که دقیقا شبیه به همین
قصاب تابستان ۶۷ است. وی در جریان کشتارهایی که صورت می‌داد تماما تلاش
می‌کرد که همان که هیتلر می‌گفت اجرا کند و حتی زمانی که یک قاضی به نام
لوتهار کریسینگ در رابطه با قانون «عملیات تی۴» به او اعتراض کرد گورتنر وی
را از سمت خود اخراج کرد و به او گفت:”اگر تو اراده پیشوا را به عنوان
منبع قانونی نمی‌دانی، پس تو نمی‌توانی یک قاضی باقی بمانی.”
زمانی هم که هیتلر
می‌خواست تمامی مخالفین خود را از بین ببرد و دست به کشتاری زد که به
«دشنه‌های بلند» معروف شد همین گوتنر قانونی را نوشت که به نوعی یک روکش
قانونی بر روی موضوع پاکسازی می‌کشید و آن را توجیه می‌کرد. این قانون توسط
هیتلر و ویلهلم فریک وزیر کشور به امضا رسید.
علیرضا آوایی# یک عامل قتل‌عام#
است او تنها فاشیزم مذهبی در ایران را نمایندگی می‌کند. همه زندانیان
سیاسی در زندان‌های جنوب ایران توسط علیرضا آوایی قصاب تابستان۶۷ با فتوای خمینی#
در خوزستان اعدام شدند و تعدادی که اعدام نشدند از تعداد انگشتان یک دست
کمتر است. آمدن علیرضا آوایی به ژنو و سخنرانی در شورای حقوق بشر ملل متحد
دقیقا همکاری با فرانتس گورتنر وزیر دادگستر هیتلر این دوران یعنی رژیم
آخوندی و خامنه‌ای جنایتکار در سال ۲۰۱۸ است. سکوت کشورهای جهان و به ویژه
اروپا همکاری با این جنایتکار قرن است.
هر ایرانی وطن‌پرست که از قتل عام سال ۶۷ به فتوای خمینی و اجرای آن به دست قصابانی مانند علیرضا آوایی#- فرانتس گورتنر خمینی# و خامنه‌ای#– هیتلر ایران فقط شنیده باشد باید برای شکست این توطئه که زمینه سازی برای کشتار زندانیان است بپا خیزد.
محمد زند-یک زندانی سیاسی سابق که در قتل عام سال۶۷ در زندان بود.
۲ اسفند ۹۶
توضیح: عملیات تی۴ بزرگترین قتل‌عام سیستماتیک عقب مانده‌ها، بیماران روانی و معلولین مغزی در تاریخ بشری به دست آلمان نازی است
در جریان برنامه پاکسازی
نژاد آریایی از ناخالصی‌ها در سال ۱۹۳۹، هیتلر دستور اجرایی شدن برنامه‌ای
را داد که ضمن آن تمامی بیماران روانی از سراسر کشور در ۵ کمپ بیمارستانی
در آلمان و اتریش جمع شدند و با گاز مونوکسید کربن (که از دریچه تهویه
اتاق‌های‌شان به داخل فرستاده شده بود) خفه شدند یا با تزریق دوز بالای
مورفین به قتل رسیدند. دامنه این عملیات که در ابتدا اختصاص به معلولین
مغزی، منگل‌ها، شیزوفرن‌ها و بیماران مبتلا به اوتیسم داشت، در اواخر جنگ
به پیران از کار افتاده و زخمیان بدحال بمباران متفقین تسری پیدا کرد. بر
طبق برآوردها شمار قربانیان عملیات تی۴ میان ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار نفر تخمین زده
می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر